Hep o ön plandaydı. Bana ihtiyaç yoktu. Ne büyük yalanlar söyledim gün içerisinde kendime. Isteklerimin tersine koştuğum sıralarda kaçtım. Senden. En dipteyim. Seninleyken aşağılık ben mutluyum. Kendimse hiç. Ama son oyunumdu. Her şeyi herkesi terk ettim. Yeni bir kimlik.
Bilmiyorum belki bu da oyundur. Kendimden uzaklaşmak istiyorum. Kafam kaç kişi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder