ben korkuyorum.
-gidip gelen insanlardan
-yalan söyleyen çocuklardan
-sürekli gülen kızlardan
-bilmeyenlerden
-yavaş konuştuğumun düşünülmesinden
-bazen konuşamamaktan
-aşılmaz yargılardan
-beni başkasından tanıyanlardan
-ölü çocuklar görmekten
-bir adım geride durmaktan
-unutmaktan-
lakin bunlar sır.
isterim ki bilinsin,
korkular duyuldukça azalırmış.
öyle öğrendim.
insanın küçükken öğrendiği avuçiçi yazısı gibi silinmezmiş aklından.
bunu da böyle öğrendim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder