İnsanın olayı mı buydu
Çelişmek kendisiyle
Zaman geçtikçe yeni insanlar tanıdıkça, değiştik be kızım. En kötüsü geldi başımıza. Her insanda biraz biraz. Sıkıldım hissetmekten. İstemiyorum artık. Yanlış olduğunu bile bile olmadık insanlara sığınıyorum. Kaybediyorum. Seni. Kendimi. Toplum olarak farkındayız yitip gidenlerin. Bir daha sevmicek olanların. Sevsede güvenmeyecek olanların farkındayız çünkü izliyoruz. Sessizce. Şimdi çıkıpta değer verdim demeyin bana. Biliyorum. En güzelini siz yaptınız. Neden peki hala pencereleriniz sisli diye sormazlar mı size? Madem güzel sevdiniz nerdesiniz o zaman, nereye saklandınız böyle çarçabuk?
Mutsuz değilim ama mutluda değil.
23 Haziran 2016 Perşembe
1 Haziran 2016 Çarşamba
ağladığımız kadar güldük.
şimdi
ben
bü-
tü-
n
sevmeleri,
aşkları,
kavgaları,
affedişleri,
nankörlükleri,
arkadaşlıkları,
hoş görmeleri,
bencillikleri,
güvenme(me)leri,
geçtim. kendime geldim. ve şimdi geç hepsinden ve gel bana.
ters giden her şeyi kalp sesiyle unutturan adam, şimdi kim der üzülmem. kim der üzmem. gel hepsinden geçelim çünkü büyük macera olurdu seninle yaşlanmak.
şimdi
ben
bü-
tü-
n
sevmeleri,
aşkları,
kavgaları,
affedişleri,
nankörlükleri,
arkadaşlıkları,
hoş görmeleri,
bencillikleri,
güvenme(me)leri,
geçtim. kendime geldim. ve şimdi geç hepsinden ve gel bana.
ters giden her şeyi kalp sesiyle unutturan adam, şimdi kim der üzülmem. kim der üzmem. gel hepsinden geçelim çünkü büyük macera olurdu seninle yaşlanmak.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)