her mutluluğun da. ama ben ne dayanabiliyorum ne de hayatımın sorumluluğunu alabiliyorum artık. bu kadar kolay yaşanırken niye bu kadar zor olaylar. ya da ben aptalım ve kavrayamıyorum olanları, değişiklikleri. kendimden uzun zamandır bu denli tiksinmemiştim. şimdi zavallı gibi gelmişim buraya bu sözleri tekrar tekrar yazıyorum. bütün yazdıklarımın özeti bu.
8 Ocak 2016 Cuma
bekle.
beni mutluluktan hüzünlendiren 'şu an'a
tanıklık edin
yalın ayak koştuğum benliğime yakınım
bütün o sevmeleri geçtikten sonra orda beni bekleyen
kızım
yakınım sana.
3 Ocak 2016 Pazar
sığamıyorum
evime,
okula,
koca
sokaklara
aldığım bütün derin nefeslerin arkasında içimi acıtan bir şey var. adını bulamadığım. her seferinde kirpik uclarıma kadar yayılan tarifsiz sancı.kafamın içinden tiksiniyorum.bütün bunları oluşturan kitaplardan, insanlardan, durduk yere yoran o insanlardan nefret ediyorum. kabul ediyorum. gayet iyi giden düzenimi ben bozuyorum.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)