23 Haziran 2016 Perşembe

Etki tepki

İnsanın olayı mı buydu
Çelişmek kendisiyle
Zaman geçtikçe yeni insanlar tanıdıkça, değiştik be kızım. En kötüsü geldi başımıza. Her insanda biraz biraz. Sıkıldım  hissetmekten. İstemiyorum artık. Yanlış olduğunu bile bile olmadık insanlara sığınıyorum. Kaybediyorum. Seni. Kendimi. Toplum olarak farkındayız yitip gidenlerin. Bir daha sevmicek olanların. Sevsede güvenmeyecek olanların farkındayız çünkü izliyoruz. Sessizce. Şimdi çıkıpta değer verdim demeyin bana. Biliyorum. En güzelini siz yaptınız. Neden peki hala pencereleriniz sisli diye sormazlar mı size? Madem güzel sevdiniz nerdesiniz o zaman, nereye saklandınız böyle çarçabuk?

Mutsuz değilim ama mutluda değil.

1 Haziran 2016 Çarşamba

ağladığımız kadar güldük.
şimdi
  ben

bü-
tü-
n

sevmeleri,
aşkları,
kavgaları,
affedişleri,
nankörlükleri,
arkadaşlıkları,
hoş görmeleri,
bencillikleri,
güvenme(me)leri,


                              geçtim.    kendime geldim.     ve şimdi geç hepsinden ve gel bana.

ters giden her şeyi kalp sesiyle unutturan adam, şimdi kim der üzülmem. kim der üzmem. gel hepsinden geçelim çünkü büyük macera olurdu seninle yaşlanmak.

10 Mart 2016 Perşembe

Bir şeyler eksik hala. hep bundan yakınıyorum biliyorum. Ya da bir şeyler fazla geliyor ruhuma. Basitleşti mi hissettiklerim? Cevap verirsem kendimi kandırırım. Bazen çok yoğunum. Bazen YOKUM. Bazen sen varsın güzel adam. En çok sen. Nefesini nefesim yaptığım her koşulda yanımda olduğunu söyleyen adam. Koruyamaz mısın beni kendimden ya da kendinden? Deli demezsen gelirim sana koşa koşa. Öyle yanlarım var ki hala bilmediğin. Bazen -seni tanıyorum, derken gözünün en içine bakıp daha değil diye biriktirdiğim çığlıklarımı ne zaman paylaşabilirim? Kimseye göstermediğim yaralarımla ne zaman gelmeliyim sana ama korkuyorum. Senden. Kendimden. Kafamın içindeki sesten. 

Ne acizim dimi. Duydum seni. Başkasından medet uman küçük kızım işte. 'Ne fazla ne eksik'. Evet en çok bu cümleyi kullanıyorum şu sıra. Kabul görmek için belki.

asıl acıtan anlatamamak.

                                                                                                                        koşa koşa geliyorum, sakla beni salih.

24 Şubat 2016 Çarşamba

23 Ocak 2016 Cumartesi

her güzel şeyin bir derdi mutlaka var
her mutluluğun da. ama ben ne dayanabiliyorum ne de hayatımın sorumluluğunu alabiliyorum artık. bu kadar kolay yaşanırken niye bu kadar zor olaylar. ya da ben aptalım ve kavrayamıyorum olanları, değişiklikleri. kendimden uzun zamandır bu denli tiksinmemiştim. şimdi zavallı gibi gelmişim buraya bu sözleri tekrar tekrar yazıyorum. bütün yazdıklarımın özeti bu.

8 Ocak 2016 Cuma

bekle.

beni mutluluktan hüzünlendiren 'şu an'a
tanıklık edin 
yalın ayak koştuğum benliğime yakınım
bütün o sevmeleri geçtikten sonra orda beni bekleyen 
kızım
yakınım sana.

3 Ocak 2016 Pazar

 sığamıyorum
 evime,
   okula,
     koca
        sokaklara
aldığım bütün derin nefeslerin arkasında içimi acıtan bir şey var. adını bulamadığım. her seferinde kirpik uclarıma kadar yayılan tarifsiz sancı. kafamın içinden tiksiniyorum. bütün bunları oluşturan kitaplardan, insanlardan, durduk yere yoran o insanlardan nefret ediyorum. kabul ediyorum. gayet iyi giden düzenimi ben bozuyorum.