sığamıyorum
 evime,
   okula,
     koca
        sokaklara
aldığım bütün derin nefeslerin arkasında içimi acıtan bir şey var. adını bulamadığım. her seferinde kirpik uclarıma kadar yayılan tarifsiz sancı. kafamın içinden tiksiniyorum. bütün bunları oluşturan kitaplardan, insanlardan, durduk yere yoran o insanlardan nefret ediyorum. kabul ediyorum. gayet iyi giden düzenimi ben bozuyorum.