27 Kasım 2013 Çarşamba

Bir sevgiyle doymayacak kalbim, anladım
Alıp başımı gideceğim.
                            Turgut Uyar

26 Kasım 2013 Salı

Düş görmek.

korkulu bir düş görürsem eğer, diyor ikinci ses
korkma, uyandırırım seni, diyor birinci ses.
                                     Ferit Edgü

bazen olur, varsın da yoksundur. tek şeride karşıdan gelen kamyon gibi. kırmızı kamyon gibi. öyle zamanlar da 'iyiki diyorum' her seferinde 'iyiki tek çıkmışım yola.'. çarpmanın şiddetini engelleyecek olan sola kırıp veyahut kırmamak. karar kılmak. düşlerinde ölmüyor insan. o yüzden meydan okuyor ölüme. bu böyle midir hep? gözlerim açık düş görüyorum. insanlar çarpıyor. kırmızı montlu insanlar. 

öyle olur bazen. bugün tuhaf bir gülümsemeyle karşılaştım. tek çift şerit oldu birden. güldüm biraz biraz. çoğalır gibi oldum. minnetar kaldım nezaketine. böyle insanlar halk arasına gizlenmekten hiç mi hiç çekinmezler. şükür ki aralarından birisiyle karşılaştım.
                        -sizi düşlerinizden uyandıran insanları sevin.-     

23 Kasım 2013 Cumartesi

-senin tırnakların niye uzun, çirkin?
-çünkü tırnaklarımı artık annem kesmiyor.

17 Kasım 2013 Pazar

beyinlerimiz kanser.

beynimin içinde yeni binalar dikmeye karar veren halkım yıkım işlemleri ile meşgul. öyle kolay değil baya sağlam dış cepeleri var binalarımın. lakin yıkıyorlar işte. her moloz yığınına binlerce kelebek konuyor öyle birden. ama faydası yok. yarın tekrar ağrıyacak başım. yarın tekrar şairler dikecek yıkılan binaları. ölen kelebekler? boşa değil. koruyorlar zedelenen ruhumu.

ben pişmanlık duyuyorum konuştuğum için. ben sustuğum içinde pişmanlık duyarım çoğu zaman. ya ne bileyim işte hep aynı sorunlar içinde debelenip duruyorum. ne bileyim işte biriside bilsin istiyorum. derin nefesler alıyorum kelime boşluklarında. yarım yamalak...

beynimin ozon tabakası delinmiş, ağaçları kesilmiş. oksijen yetersizliği heralde bu. binlerce darbe halkım isyanda. 'şairlere özgürlük!'. gün içerisinde binlercesi... sigara izmaritleri dolu asfaltım. sorumlusu benim. onca duman. düşünce özgürlüğüme küfürdür bu! ve kısıtlıyorlar. sizleri bizleri iğrenç kalıplarından çıkartmıyorlar. açık konuşalım nefretimi tetikliyorlar. her birey kendi halkını yönetir kafasında. bunun farkındalığına varan insan bilinçsiz eleştirilerini bir kenara koyar kendisiyle uğraşır. insanlığın en çirkin halidir kedini bilmezlik. beyinlerimiz kanser.

13 Kasım 2013 Çarşamba

-

utanç, insanın kendi içinde binlerce orduyla kendisine savaş açtığı tek güçsüz kuvvetidir. gururdan mıdır bilmem bunlar yaşanırken kolumuz kıpırdamaz. öyle de belli etmez kimimiz. ölmek diyorum işte. utanç, ölmenin nefes alıyorkenki halidir biraz.

8 Kasım 2013 Cuma

Hata-1

Başta hata yapıyoruz. Mesela inandığımız şu denizanası hiçbir zaman deniz doğurmadı. Şaka yapmıyorum.

7 Kasım 2013 Perşembe

bana bağırma dedim kaç kere. kendini her kaybettiğinde balıklarım ölüyor. bak yine ölüyorlar. beynimin içinde büyük çaplı intiharlar gerçekleşiyor ve sen susmuyorsun. neden demiyeceğim. yorulmadım ama balıklarım...

bak inkar edilemeyen şeyler var seviyorum doğru. yalan diyen utansın, balıkları ölsün! lakin mutluluğun fazlası bana siret etmemeli. canım yanıyor. ne yapayım. ama bağırma! kaç kere diyeceğim. hastayım ben. çok ları yaşamam yasak. çok mutlu olamam, çok üzgün olamam, çok ağlayamam, çok sinirlenemem. ben karantinanın öteki anlamıyım. ben senin evinim. ama sen sokakları seviyorsun. ben çıkamam. o da yasak. insanların sesleri arabalar bazen martılar...  özlüyorum. ama çıkamam.