7 Kasım 2013 Perşembe

bana bağırma dedim kaç kere. kendini her kaybettiğinde balıklarım ölüyor. bak yine ölüyorlar. beynimin içinde büyük çaplı intiharlar gerçekleşiyor ve sen susmuyorsun. neden demiyeceğim. yorulmadım ama balıklarım...

bak inkar edilemeyen şeyler var seviyorum doğru. yalan diyen utansın, balıkları ölsün! lakin mutluluğun fazlası bana siret etmemeli. canım yanıyor. ne yapayım. ama bağırma! kaç kere diyeceğim. hastayım ben. çok ları yaşamam yasak. çok mutlu olamam, çok üzgün olamam, çok ağlayamam, çok sinirlenemem. ben karantinanın öteki anlamıyım. ben senin evinim. ama sen sokakları seviyorsun. ben çıkamam. o da yasak. insanların sesleri arabalar bazen martılar...  özlüyorum. ama çıkamam.

8 yorum:

  1. "ben senin evinim. ama sen sokakları seviyorsun..."
    ne güzel cümledir..

    YanıtlaSil
  2. kalbime dokunuyorsun.ince ve hassas yerimden tutuyorsun..

    YanıtlaSil
  3. "o da yasak. insanların sesleri arabalar bazen martılar... özlüyorum. ama çıkamam."
    İçime hapsolduğum günleri anımsattı bana,kafama sığamadığım zamanları hani..Kafamda kaybolup dönemediğim o hatra şayan olmayan dönemleri.
    Biraz içim ürperdi, birde Virginia Woolf u andım. Ne çok yere dokunmuş yazı, ellerinize sağlık efendim...
    Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ne güzel okumuşsunuz. en güzel yerlere dokundurarak. teşekkür ederim efendim.

      Sil
  4. İçinde herkesin birşeyler bulabilmesi hem bizim hem senin açından ne güzel olsa gerek. Yorulmadım ama balıklarım.. :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. böylelikle evet diyorum, yazılarımın birkaçında kendini bulan insanların olmasına seviniyorum. eminim beni en içten anlıyorsunuz. :)

      Sil