10 Mart 2016 Perşembe

Bir şeyler eksik hala. hep bundan yakınıyorum biliyorum. Ya da bir şeyler fazla geliyor ruhuma. Basitleşti mi hissettiklerim? Cevap verirsem kendimi kandırırım. Bazen çok yoğunum. Bazen YOKUM. Bazen sen varsın güzel adam. En çok sen. Nefesini nefesim yaptığım her koşulda yanımda olduğunu söyleyen adam. Koruyamaz mısın beni kendimden ya da kendinden? Deli demezsen gelirim sana koşa koşa. Öyle yanlarım var ki hala bilmediğin. Bazen -seni tanıyorum, derken gözünün en içine bakıp daha değil diye biriktirdiğim çığlıklarımı ne zaman paylaşabilirim? Kimseye göstermediğim yaralarımla ne zaman gelmeliyim sana ama korkuyorum. Senden. Kendimden. Kafamın içindeki sesten. 

Ne acizim dimi. Duydum seni. Başkasından medet uman küçük kızım işte. 'Ne fazla ne eksik'. Evet en çok bu cümleyi kullanıyorum şu sıra. Kabul görmek için belki.

asıl acıtan anlatamamak.

                                                                                                                        koşa koşa geliyorum, sakla beni salih.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder