Baykuş.

Baştan beri kıskançlıktı doğamızı bozan.Terliyorum.Bozuluyorum.Ümitsizlikle sarmalanıyorum.Bu konuşmanın getirisi o olmalıydı.Olayımızın sevgisi.Biz sen ben ne yaptık?Görmedik.Bildiğimizi karşı cephelerden aktardık.Sevgiydi hani?Konuşmuyorsun bak.Dur.Bakma.Kaçırır gibi oldun gözlerini.Dön şimdi.Bekleyene.Kalmamış mı kimse?Onlarda dönmüştür bekleyenlerine.

Bu kural değil.Hayır bunlar bir yerlerde yazmıyor.Duygularımızın kalıntıları.Kuşlarımızın besinleri.

Üzülüyorum açıkçası.Içim çürür gibi.Nefesim içimi paslandırır gibi.Iki dünya bir ara gibi.Neyse ki sevdiklerimiz var.Muhtaç değiliz.Ne kimselere ne herkeslere.
Bir baykuşu sevelim.
toplanıp bundan sonra baykuşları sevelim.
Ren geyiklerinide.